Yvonne van der Tuuk-Kesler

Ik noemde haar een engel vanwege haar omzien naar anderen. Dit ondanks haar eigen moeite en pijn.

Lieve Yvonne, wat hebben we het fijn met elkaar gehad op de overblijf van het Kristal. Niks was he te veel en zo leerde we ook Mandy en je kleindochter Demi kennen. Demi was je oogappel en vol trots liet je altijd foto's zien. Na enige tijd geen contact, kwam ik je weer tegen en ik ging bij je op bezoek. Je was verrast met kerst met een kerstpakket en wist niet wie de afzender was. Wat heb ik genoten van je gezicht toen je erachter kwam dat ik erachter zat en dat dit uitging van de Katholieke en Protestantse kerkgemeenschap De Drieklank. Vele tijd later hoorde ik van je over die rotziekte en dat hakte er hard in. Wat was je al verzwakt, maar je bleef vechten. Lieve Yvonne, Ik dank je dat ik jou heb mogen leren kennen en dat ik je levensles.... om nooit op te geven, hoe erg het soms is, om dit zelf te gebruiken. Jouw doorzettingskracht is voor mij een voorbeeld. En lieverd, je hebt nu geen pijn meer, ook al had ik je nog vele jaren meer gegund. Maarja... dit hebben we niet in de hand. Rust zacht mop.
Een laatste dikke kus en een diepe buiging maak ik voor je met tranen in m'n ogen.
Helmi

Lieve schat nu heb je je rust gevonden we gaan je missen rust zacht💖🥀

Rust zacht 💖

Lieve Yvonne, wat was ik geschrokken toen ik het verdrietige nieuws bij Mandy las. En toen de kaart op de mat. Nog niet zo heel lang geleden, hebben wij nog even vluchtig maar fijn gekletst, jij was met Mandy in het zwembad, Demi had zwemles, en ik was er ook voor mijn kleinzoon. We pakten gewoon de draad weer op. Wat wij ook hadden was een fijne tijd met elkaar bij de overblijf. Was een leuke tijd. En nu lieve Yvon, heb je rust. Geen pijn meer. Maar wat zal jij gemist worden. Maar nu ben je weer samen met Peter.
Mandy, Alex en Demi, gecondoleerd met het verlies van jullie lieve (schoon)mams en oma

Liefs Anja Raat

Lieve familie van yvonne van der Tuuk,
Gecondoleerd met het overlijden van yvonne voor ons geheel onverwacht .
Onze herinnering aan yvonne gaat jaren terug zij was ons lieve buurmeisje die soms op onze kindjes paste of eventjes binnen waaide om te kletsen .
Door verhuizingen verwaterde het contact ,totdat we een trouwfoto van yvonne en Peter kregen , want yvonne was heel trouw in verjaardagstaarten sturen en de laatste jaren een berichtje via fb . Het verbaasde me dan ook dat ik 31 mei op m,n 70ste verjaardag geen berichtje had gekregen , ze sloeg dat namelijk nooit over .
Vandaag dan het verdrietige bericht in de vorm van een rouwkaart in de brievenbus
Veel te vroeg lieve yvonne ,
Wens mandy Alex Demi en verdere familie heel veel sterkte om met het verlies van jullie geliefde yvonne om te gaan .
Lieve groet clara en henk verweijen

Lieve Yvonne

Wat een strijd heb je gestreden; de zo oneerlijke strijd die niet te winnen was. Toch deed je er alles voor, je wilde nog zo lang mogelijk genieten van je lieve dochter en haar gezin. Van je grootste trots, je kleindochter Demi, wilde je zo veel mogelijk meemaken. Ze zal zich jou altijd herinneren want de band die je met haar had was onverbrekelijk.

Wij hebben door omstandigheden lang geen contact gehad al hadden we nooit onenigheid. Ik had je graag nog wat vaker willen zien maar ik ben blij dat je nu eindelijk verlost bent van de vreselijke pijn die je de laatste weken had..

Ik beloof je dat ik er waar ik kan zal zijn voor Mandy en Demi. Geef jij mijn vader en Peter dan een dikke knuffel daarboven voor mij?

Dag lieve Yvonne ..

Liefs Angelique