Hans Schlotter

My dear Annefloor, just heard about the loss of your father! Im so sad! I send you many hugs and my deepest condolences to you, your mother and all your family and lot of strength for the upcoming time! His funny and positive spirit will remain not only in Mimice! ️How can it be that this happened so fast? I hope he didnt suffer to long!
I wish you all the best for the funeral! But yes you are right because now he left still knowing that he was loved and who he was and his family and I think thats the most important! I hug you! ️

Hoi Annefloor,
Ik kreeg gisteravond het verdrietige bericht over het overlijden van je vader. Van harte gecondoleerd.
Je vader heeft bij mij altijd een warme plek gehad in mijn hart. Zijn bijzondere blik op de wereld en het leven is inspirerend geweest.
Ik wens je alle sterkte toe om dit verlies te dragen en hoop dat je vandaag ook een kaarsje aansteekt voor je verjaardag, hoe dubbel dat ook zal voelen.
Veel sterkte.
Martijn Elshove

Beste Margreet, Anneflor meldt dat Hans ons heeft verlaten. Verrast en verdrietig stuur ik mijn condoleances. We hebben samen zoveel meegemaakt en vele mooie momenten gedeeld. Moge hij rusten in vrede.
Liefs Višnja
Beste Anneflor,
Gisteren heb ik het afscheid van Hans bekeken. Het was bijzonder mooi, met
foto's, allermooiste vond ik het afscheid die jij van Hans nam vol bewondering, liefde en de lof die je hem met trots gaf.
Ik denk dat we allemaal met je meegehuild hebben. Kajka rouwt ook mee om Hans.
Je meisjes zijn prachtig, en ze waren ook geweldig. Sterkte lieve Anneflor 😘Višnja

Liebe Margreet,
wir möchten dir und der gesamten Familie unser herzliches Beileid übermitteln. Es macht auch uns sehr traurig und wir werden ihn in Mimice sehr vermissen. Wir werden ihn als fröhlichen, klugen und sehr liebenswerten Menschen in Erinnerung behalten. Wir sind in Gedanken fest bei euch.
Jürgen und Petra

Indeed it is. Oh my dear Hans I wont come to the funeral. Im sorry. I liked the man so much. I have never met him in his home country. Thank you for the invitation.

Dear Margreet, this is very unreal for us too. We are so sorry to read this. Bojan said that this must be some misunderstanding. Give our most sincere condolences to Anefloor, Julia and the entire family. Hans left a deep mark in our memory, such a kind soul, always ready to help and give advice. Such a great loss. We are so shocked. If you need any help, please let us know. Love ️

Hi Anne Flor, yes i've heared from Hermien..💔 I'm so sorry, Hans was a great person and meant a lot to me. He always spread a good mood and always had charm and mischief in his heart. My sincere and deepest condolences for your loss, I know exactly how you must be feeling now.

You are an important and integral part of Mimice and without your family our village would not be what it is.
Thank you very much for the video of Hansen's funeral, it is heartwarmingly beautiful and certainly one of the most beautiful and saddest funerals that I was able to attend, thank you for sharing this with us and we are all very, very sad and at the same time we celebrate Hansen's life to the fullest and remember with joy all of you and especially your grandpa, your father, your husband.
The Video is amazing
Thats exatly how I remember him and his life here
I was sitting on my bed and could not see all because of my tears🥹
Thank you for sharing that with us. He were a part of our lifes too....🥹💔 and i'll always remember him as a "Hans in all alleys"🥰
Big hug to all of you, a special big one for your mum🤗 I wish you all, above all, a lot of strength and lots of love and I hope we see each other completely Thank you very much see you again soon and all the best.

Dear Margreet,

We all were very-very sorry to learn that Hans has passed away!

He was a very nice and good man, we keep only very positive memories of him. Starting with the early times when Ágota and myself lived in your house in the Verversdijk (often having meals there together and discussing the events happening around us) up to the latest personal contact with him when you visited us in our house at Lake Balaton (I clearly recall a case when we together were on the beach, there was some music and Hans suddenly started to dance with my granddaughter, Zilka, who was then about 4-5 years old).

He has always been not only a highly educated, pleasant and intelligent man, but also a positive-minded, cheerful and supportive friend.

We wish you to process the loss by remembering the positive episodes of the long time you spent together: if he is remembered, he has not really passed away.
We wish Hans to rest in peace.


With love and sympathy,

Lajos, Ágota, Zsuzsi and Bendi

Mijn beste Hans, goede vriend, daar ga je dan, naar rustige oorden.
T.z.t kom ik je opzoeken dan halen wij onze historie weer tevoorschijn. Niet alles ging soepel maar al met al hebben wij toch veel mooie en fijne dingen meegemaakt.
Ik denk er vaak aan.
Dolf

Lieve Margreet,
Wat een nachtmerrie overkwam jou en ons na krap twee gezellige dagen in Cavron. Het kwam zo onverwacht. Hans leek nog zo vitaal. Zoals je al zei tijdens het afscheid, iedereen was er van overtuigd Hans volgend jaar weer in Mimice te zien, ook dat hij weer de Mattheus mee zou zingen, zelfs nog een bezoek aan Kas zou brengen en wij zouden gewoon als zo vaak gezellig oud en nieuw met elkaar gaan vieren in Cavron. Het mocht niet zo zijn.
We kennen elkaar al zo lang, hebben grote en kleine gebeurtenissen met elkaar meegemaakt zoals de geboortes en huwelijken van onze en jullie kinderen, onze eigen bruiloftsfeesten met als hoogtepunt ons 50-jarig huwelijksfeest in het kasteel in Auxi-le-chateau.
We hebben jullie twee keer bezocht in Kas en twee keer in Mimice. Heerlijke vakanties waren dat. En ik ben de tel kwijt hoe vaak jullie in Cavron zijn geweest.
Hans was dan wel een mopperaar, maar hij had ook zijn charmante kanten en hij was een goede gastheer als we bij jullie kwamen eten. We hebben ook heel veel met hem gelachen.
Op onze wandelingen waren we hem vaak kwijt, dan liep hij ver achter ons aan en was hij altijd aan het fotograferen.
Het zal wennen zijn, Margreet, om nu alleen verder te gaan, maar we laten je niet los, we zullen je overal bij betrekken.
Veel liefs van Ron en Els

Lieve Mar,
Namens Bas en Eef plaats ik deze foto, daar het Bas niet lukte.
Liefs

Lieve Margreet,
Ook jij nu, nooit meer, het woord wat ik ben gaan haten.
Hans zo plots weggevallen.

Deze tekst kreeg ik van iemand, mooi maar moeilijk.

Wij kunnen elkaar tot steun zijn,
je jongste zusje, Ruth.

Mijn ontmoeting met Hans was meteen de start van mijn studie Bouwkunde in Delft. Zijn atelier stond bekend als de plek waar je meteen het ontwerpersambacht in dook. Zijn 0.5 stifthouder zie ik nog altijd voor mij. De liefde voor het bouwkundig detail leeft bij mij nog steeds, hoewel ik een heel ander pad op ben gegaan. Sterkte Margreet, je neemt een berg herinneringen mee...

C'est avec beaucoup de tristesse que nous avons appris ce WE le départ de Hans. Nous gardons le souvenir récent de cette visite à ROUEN en 2020 au cours de laquelle Hans était ravi de gouter à ma cuisine ! Nous gardons aussi le souvenir de sa bonne humeur et de sa jovialité ! Très affectueusement...

Lieve mensen, liefste beste amigaatje, lieve mama van Floor en lieve zussen. En natuurlijk lieve kleinkinderen van...
Wat een gemis, wat een ontzettend verdrietig idee dat jullie lieve papa, man en opa er nu echt niet meer is. Maar wat hebben jullie een prachtige mooie en liefdevolle uitvaart in elkaar gezet. Het was ontzettend bijzonder om alle verhalen vanuit allerlei verschillende perspectieven te horen, de prachtige muziek, de geweldig mooie en leuke foto's, allemaal liefde.
Tijdens de studentenjaren ben ik aardig wat keren op de Verwersdijk geweest, ik was een keer mee op de boot, zag Hans bij de verschillende feestjes van Floor en natuurlijk bij het roeien. Maar vooral ook de verhalen, wat hebben Floor en ik veel gedeeld de afgelopen 23 jaar. Verhalen over Hans, zowel van vroeger als nu, kwamen dan natuurlijk ook voorbij. Wat een rijk leven heeft hij gehad, in alle opzichten, zowel de ups en de downs. En wat hield hij veel van zijn vrouw en dochters en kleinkinderen, daar was in elk geval geen twijfel over. Ik vond en vind het heel bijzonder dat ik een andere papa dan mijn eigen zo goed heb leren kennen, ook al was het dan vooral indirect. Floor en ik zullen veel over hem blijven praten.
Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte en veel liefs

Dear Margreet,

I am deeply saddened to read about the loss of your beloved Hans. Please accept my heartfelt condolences. I can imagine the pain and sorrow you must be feeling and my thoughts are with you. If I can do anything for you or if you wish to talk to someone, I am here for you.

Losing a life partner is an unimaginable loss. Hans was a wonderful person who brought joy and love into your life, and his memory will live on in the hearts of everyone who had the privilege of knowing him.

I am sending you strength, comfort and love during this challenging time.

With my deepest sympathy,
Therese

Dear Margreet,
We are so sorry to hear this very sad news. Hans was such a nice, warm, and fun person. Full of life. So hard to believe he is gone. We will miss him a lot!
Our thoughts go to you, Margreet; we are equally sorry for your loss.
All our best wishes and love,
Lars and Nadia

Dear Margreet, both Zeynep and I are deeply saddened by this news. As long as I have known him, and the brief time Zeynep has known him, we recognize Hans as a joyful, fun person to talk to, a person that I was able to connect with with ease. My connections apparently was special, I rarely see this one particular dream that I have, and whenever I see that dream , I learn passing of a friend or relative. I had that dream last night and told Zeynep this morning that we will have a bad news.

We are in Bursa Turkey at the moment. Returning to the US on the 10th. I will come to Delft for the funeral

My deepest sympathy for your loss. I will miss him too.

Zafer

Dear Margreet

Alan and I were so very sad to hear Hans had passed away.

We have many memories of Hans that he will never truly be far from our thoughts especially when we go back to Kaş.

He was such a lovely man

Our thoughts are with you Margreet.

Take care of yourself

Love
Linda and Alan xxx

Dear Margreet,

First of all: We are very sorry. Hans death took us totally by surprise, despite of his age and illness. He was such an energetic and lively guy that you could think he would survive us all at least from our more distant point of view. We are aware that your inside experience must have been a bit different. And we can imagine that the loss you suffered must be endless.
But anyway, we are sure that it was a decent ceremony with a lot of tears and sorrow but with laughter and joy as well. A ceremony Hans would have liked, reflecting perfectly his life and personality. We will keep him in mind forever as a nice man with wit, humor and lovely mannerisms. We know that he cant be replaced and that you are having a tough time to live without him now after all these years together. But we hope you will overcome your sorrow and that one day you will feel more joy than sadness again when you recall the many fond memories of him.

Dear Margreet,
We were in attendance via video when you spoke at the service for our dear friend, Hans. Although we were unsure of the contents of your speech at that moment, it was very apparent that your words were delivered with heartfelt emotion.
Betty read the translation aloud. You spoke about your lives together in a remarkably open and transparent way. It was lovely. Your words ended in such a way as to touch us both deeply, our eyes moistened.
Betty and I are among many that were fortunate to have had Hans as a dear friend and we will miss him. It is difficult to process that he has left us. Though in truth, he will continue to exist for so long as our memories will serve us.
Take Care,
Love,
David.

Margreet, this was one of the most moving funerals I have been to in my life. Wonderful funeral for a remarkable man. I dont think there were many dry eyes in the church when Ave Mari was playing. Thank you for inviting me. By the way, if you ask me, he is more of Robert Redford than Paul Newman. I have not seen his younger year photos until today. The hair is definitely Redford. I am sorry I was not able to stay for the event afterwards. I promised two of my children that I will be with them in the evening.
Thank you again. I will be in touch.
Zafer.

Dear Margreet,

We were deeply saddened to hear about the loss of our dear friend, Hans. Words cannot fully express the sorrow we feel for you during this difficult time.

Hans was a remarkable person, and the memories you shared together are a testament to the beautiful friendship you both cherished. His unique way of looking at the world will be dearly missed but not forgotten.

Please know that our thoughts are with you as you navigate through this period of grief.

May you find some comfort in the love and memories you shared with Hans. He will continue to live on in our heart.

With heartfelt sympathy,

Margreet,
ook ik leef mee met jou na het plotselinge overlijden van Hans. Ik wens je veel sterkte toe in de komende tijd.
Hans staat voor Annelies en mij hoog in het vaandel door de invloed die hij had bij onze verbouwing op Plein Delftzicht. Jullie kwamen samen langs op ons appartement toen we het net gekocht hadden en nog aan het puzzelen waren. Hij maakte geen plan, maar met de plattegrond in de hand bleef hij zich verbazen over de gang van voordeur naar woonkamer die zoveel ruimte innam. We hebben er toen niet over doorgepraat, maar het was voor ons aanleiding om met meer durf de indeling te lijf te gaan.
In ons koor was hij natuurlijk ook een bijzonder karakter, hij wordt gemist.
Met alle schok en verdriet is er misschien ook een goede kant aan het plotselinge overlijden zonder langzame onverbiddelijke aftakeling. Dit is Hans en jou bespaard gebleven.
Nogmaals sterkte, groeten,
Hans

Lieve Margreet,

Gecondoleerd met Hans.

Zo ben je met zijn tweeën, en dan valt uit het niets Hans weg.
Wat moet dat een, niet te omschrijven, situatie zijn geweest die niet te bevatten is.
In het buitenland, maar met twee geweldige vrienden die jou daarin bij konden staan.

En dan Julia en Annefloor, dat is als een warme deken om jou heen.
Verdriet, liefde, herinneringen, die emoties deel je met elkaar.

Het regelen van de reis hierna toe zal een behoorlijke impact hebben gemaakt.
Maar wij hopen dat deze reis vredig en op een mooie waardige manier is verlopen.

Hans hebben wij mogen ervaren als een zeer sympathieke man.
Als opa voor Yuna en vader van Julia en als schoonvader voor Dennis met de gadgets.

En ik zeer zeker, door zijn verhalen uit Indonesische, waar ik graag naar luisterde en die mij thuis brachten naar mijn roots.

Heel veel sterkte , maar vooral veel liefde van ons

Jan, Inge

Dear Margreet,

Mili and I are completely schoked by this really more than sad news. Hans is our friend and we will mourn him and also remember him dearly.
Our condoleances to you and to your family.
Love from Sanja and Mili

Ontbrekende zin bij onderstaand verhaal:
de Matthäus Passion zal horen of zingen. Lieve Hans, Ruhe sanfte, sanfte Ruh!

Mijn eerste herinnering aan Hans is voor mij tevens een eerste ontmoeting met het
participatiekoor. Collega-zanger Ben had mij gevraagd of ik mee wilde doen. Hij
begeleidde Hans bij de repetities voor de Matthäus Passion van het participatiekoor.
Maar Ben is een bas en Hans kende vanuit zijn jonge jaren de sopraanpartij. Dus of ik,
sopraan, dan waar nodig Hans zou willen assisteren.
Hans was niet direct blij met mij. In de auto bij Ben na die eerste repetitie had hij gezegd
dat ik hard zong en hij kende die vrouw naast hem niet. Maar na de repetitie
daaropvolgend was die vrouw al Mirjam geworden en had hij aan Ben gevraagd, Waar
ken jij Mirjam van? Ben antwoordde van een Concertkoor en een Kamerkoor
.
O zei
Hans, dus jullie hebben een correlatie? Of een Koor-relatie of zoiets J.
Echt grappig.
Vanaf dat moment was ik die mooie sopraan. We hebben zoveel plezier met zijn drieën
gehad. Het grootste plezier was altijd om Hans te zien genieten, met of zonder tranen
van emotie. Naast het zingen hing ik aan zijn lippen als hij vertelde over zijn tijd in het
jappenkamp, de hernieuwde kennismaking met zijn vader, en later ook hoe fijn hij het
vond, zei hij, dat hij bij een van zijn kleinkinderen op school een verhaal had verteld. En
voor altijd gek op zoetigheid. En gek op Margreet en al zijn dochters. Het heeft even
geduurd voordat ik door had hoe het zat met de dochters en hoeveel er waren.
Het was mooi om te zien hoe Hans niet alleen genoot van de muziek maar ook van wat
er omheen gebeurde. Altijd ook die omgeving in zich opnemend. Ik herinner mij een
optreden in het gemeentemuseum in Den Haag. We zitten in de zaal te wachten en Hans
begint over het bureau waar hij werkte en dat hij had meegewerkt aan de constructie van
het plafond en wat er bijzonder aan was.
Niet altijd was de conversatie samenhangend. Zo ging het soms van Denemarken naar
Kroatië en dan toch weer naar zijn jeugd gecombineerd met de plaatsen van vele
verhuizingen en mooie reizen.. Maar het was altijd onderhoudend, vaak met humor,
soms emotioneel.
Hans was zich bewust van zijn dementie. Knap hoe hij ook hierover grapjes kon maken
sommige dingen kan ik niet onthouden, en sommige dingen wil ik niet onthouden J.
Na de repetitie op zondag zei hij altijd. Ik krijg straks een glas whisky van Margreet, een
heel klein beetje whisky met heeeeel veel water. Margreet was zijn alles en bewondering
heb ik voor jou Margreet, hoe je hem hebt gesteund, begeleid, hem toch soms alleen
durfde te laten. Het zal ongetwijfeld af en toe ook zwaar voor jou zijn geweest. En goed
dat je ook dingen voor jouzelf bent blijven doen!
Bij de uitvoering van de Matthäus Passion vorig jaar zat ik weer met Hans bij de
sopranen. Ik zit hier op de mooiste plek tussen al die sopraantjes zei hij. Fantastisch
was het toen ook om van de organisator van Bachkoor Holland te horen dat zij waren
mee gaan doen, doordat ze een eerder interview met Hans hadden gezien over de
uitvoeringen van het participatiekoor. Daar werd de organisator zo blij van dat het haar
inspireerde om als Bachkoor Holland mee te doen met de organisatie en uitvoering
samen met het participatiekoor.
Na de mooie uitvoering werden Ben en ik liefdevol ontvangen voor een Indische maaltijd
bij Margreet en Hans thuis in een warme, gezellige, ongedwongen sfeer. (Het was extra
feest omdat ook het lieve katje weer was gevonden). Bij het afscheid zeiden we tot
volgend jaar. Zeker wel!
Ben en ik verheugden ons nu weer op de repetities en uitvoering met Hans dit jaar.
Helaas zal dit niet meer gaan gebeuren
Ik ga de jaarlijkse traditie én Hans ontzettend missen. Voor altijd is Hans aanwezig als ik

Voor Margreet, kinderen-kleinkinderen
Welke woorden kies je als een dierbare plotseling overlijdt. Ieder woord lijkt dan 'tekort' te doen aan het verlies dat zo plotseling is ontstaan. De hoop is dat er toch ook een moment komt waarop je dierbare herinneringen kan koesteren en er weer iets meer licht ontstaat om de waarde volle momenten te ervaren en met elkaar te delen. Helaas kon ik niet bij het afscheid aanwezig zijn, maar volgens mij stond er ''proosten'. Ik hoop dat jullie de fijne en warme herinneringen vooral veel samen zullen delen. Warme groet, Nan

Dag Margreet en familie,
Gecondoleerd met Hans, wat hebben jullie hem mooi in beeld gebracht door foto's en het delen van herinneringen en gevoelens. Het was warm, eerlijk en oprecht. Veel sterkte voor de tijd die komt zonder Hans!

Lieve Floor, lieve moeder van Floor (Margreet),lieve Julia en lieve andere familie,
Ik ken Hans vooral uit de verhalen van Floor en dat zijn altijd en vooral veel liefdevolle herinneringen en anekdotes. De eerste keer dat ik Hans en Floor zag was het moment dat Floor met Hans op de SRAL kwam kijken toen ze de opleiding wilde gaan doen. Alweer best wat jaren geleden.
Wat een groot verdriet voor jullie om zo plotseling afscheid te moeten nemen van hem.
Heel veel sterkte met dit afscheid en verlies. Veel liefs van roos

Lieve Magreet en Schlotter familie,
Hans is aan Margreets horizon verschenen toen Eef en ik, neef van Margreet, al een paar jaar uit Nederland waren vertrokken en in Sri Lanka, India en tenslotte in Australie woonden. Daardoor hebben we Hans niet vaak van dichtbij meegemaakt. Maar de keren dat dat gebeurde, als we Nederland bezochten, was het meestal bijzonder, en altijd gezellig. Hans kon gepassioneerd raken als zn vele stokpaardjes ter sprake kwamen. Van alles hield hem bezig en dat moest hij kwijt voor we weer vertrokken.
Met name architectuur, het huis aan de Verwersdijk, de poezen, verbouwingen in Kas en Mimice, de zeilboot, en Indonesie hielden hem bezig, in de tijd dat we elkaar tegen kwamen. Hij wilde graag weten of, en hoeveel, goud ik inmiddels had gevonden als geoloog.
Als architect heeft de enorme verbouwing rondom het Delftse station hem jarenlang intensief bezig gehouden.Toen we het afgelopen jaar in Delft op bezoek waren was het klaar en heeft hij ons daar rondgeleid. Hij zat als vanouds op zn praatstoel, toen ik hem liet weten dat ik de toegepaste architectuur origineel en prachtig vond. Hij reageerde met kennis van zaken en was eigenlijk een beetje trots. Alsof hij er zelf de hand in had gehad. Niet onlogisch als je van-huis-uit architect bent, en zo lang en intens hebt meegeleefd bij zon groots bouwproject. Hij was ook een beetje weemoedig. Omdat het afgelopen was en hij het dagelijkse gedoe miste, denk ik.
Tijdens ons bezoek aan Nederland, vlak voor de COVID uitbrak, zijn we een weekje bij Hans en Margreet in Mimice geweest. Een prachtige ervaring waarbij Hans in zn element was. Als we samen door het dorp liepen, de omgeving bekeken, en tijdens de schitterende boottocht met de heerlijke makreel maaltijd stortte hij, als het ware, zn hart uit in zijn rol als reisleider. Ik had de indruk dat Hans extra genoot en opleefde als hij een geduldig gehoor vond. Want hij had heel wat te vertellen, wist veel en had veel beleefd.
Aan het eind van ons bezoek aan Mimice, arriveerden ook AnneFloor met Daantje en Roos. Toen zagen we Hans als grootvader: hij had even alleen maar oog voor zn kleindochters. Wij (en Margreet) bestonden niet meer... Dat veranderde weer nadat de kinders naar bed waren gebracht.
Ook hebben we Hans-de vader van dichtbij meegemaakt toen Annefloor tijdens haar maanden-lange wereldreis bij ons in Australie logeerde, en een probleem had, waar Hans zich de nodige zorgen over maakte. Hij heeft toen een paar keer uitgebreid opgebeld om advies te geven en dingen uit te zoeken. Een hele onderneming in die tijd. Het staat me nog steeds bij hoe dan toen verliep: hoi Bas (of Eef), kan ik even met Annefloor spreken? Ik geloof niet dat we toen meer dan een enkele zin met elkaar gesproken hebben, zo geconcentreerd was hij.
Lieve Margreet, in onze herinnering zal Hans als een van nature vriendelijke, enthousiaste en bij vlagen een bijzondere man blijven. En dat was-tie... Veel sterkte, en hou je taai.

Bas en Eef van Riel
Ballarat, Australie

Lieve Margreet en familie gecondoleerd met het overlijden van jullie Hans. Ik heb hem en Margreet tijdens een reis naar Indonesië leren kennen. Tjideng was de plek die wij gemeen hadden. Ik ben blij dat ik hem toen heb leren kennen.

in aanvulling/verbetering:
nauw verborgen moet natuurlijk zijn nauw verbonden.

Lieve Annefloor, Lieve mama van Annefloor (Margreet), alle zussen (Karian, Annemiek, Julia, Wilma en Nathalie) en aanhang,
Wat een verdriet dat jullie Lieve Hans zo plotseling is vertrokken. Met Annefloor werk ik heel lang, veel en graag samen en zo zagen we elkaar soms hier of daar. Via een gedeeld verdrietig verleden zijn we voor mijn gevoel nauw verborgen. Mijn moeder zat net als Hans in Indië in het jappenkamp. En het boek dat ik daarover nog moet lezen van Hans - zal ik zeker gauw gaan lezen (De ware Jacob van Marijke Roukens).
Heel mooi vind ik altijd het verhaal van Annefloor dat ze toen ze voor het eerst ongesteld werd en dus volwassen vrouw een ring van Hans heeft gekregen. Zoiets liefs.
Heel veel sterkte, het zal een groot gemis zijn, maar Hans zit in jullie en leeft in jullie hart en herinneringen voort.
Liefs Ruth

Hans is er plotseling niet meer. Maar hij leeft voort in mijn herinnering als een goede, warme vriend. Die vriendschap begon in onze jonge jaren op het Amersfoorts Lyceum en culmineerde in een onvergetelijke werk/vakantie in Stockholm kort na ons eindexamen.
Het was echt in die dagen een avontuur. Geen echte huwelijksreis maar het leek er wel op. Drie levenslustige jongens, Eddy, Hans en ik (Mony( liften met drie leuke meisjes Carry, Gitta an Judith naar de Zweedse hoofdstad. Twee aan twee. We huurden een huis aan een meer en gingen op jacht naar een baan. In een paar dagen lukte dat. Eddy werd ober met een wit jasje aan, ik werd hulp kok en als ik m e niet vergis vond Hans ook werk in een deftig restaurant, eerst als flessenspoeler, daarna als ober op een groot terras.,Na een lange werkdag vonden we rust op de zolder van het huis waar we samen sliepen. Het was reuze spannend, ook voor Hans die veel voelde voor Carry.
Op die zolder verdiepte onze vriendschap. Want wakker wordend leer je elkaar goed kennen na een nacht vol avontuur.
Met gespaard geld liften we terug naar Nederland. In die tijd ging dat vrij gemakkelijk,
Het is jammer dat we elkaar na het Zweedse avontuur niet vaker hebben gezien. Ik was lang in Israel, Eddy en Hans en Eddy studeerden in kwamen in andere sferen.
Nog een keer hebben we een jaar of twee geleden een bezoek aan Hans en Margreet gebracht.
Hans we kunnen en willen je niet vergeten.

Lieve Margreet en familie,

Wij kennen Hans en jou al heel lang via onze kinderen die allemaal op de Montessori school zaten in Delft. Vooral jou zagen we dan bij school, wachtend op de kinderen. En Hans, die zagen we bij etentjes bij jullie thuis. Aanvankelijk bij tuinfeestjes, als Hans zijn befaamde Rendang had gemaakt, later over en weer bij elkaar thuis met o.a. kaasfondue, ook een specialiteit van Hans. We deelden ook interesses als Indonesië en andere verre culturen. En zagen Hans en jou altijd op de bijeenkomsten van de Vereniging van Verre Culturen Delft. En natuurlijk wisten we van Hans zijn grote hobby: fotograferen. Dat deel ik met hem, maar niet in de mate waarmee hij er bezig was. Maar ik herken wel de behoefte om dingen vast te leggen. Altijd leuk voor later. En natuurlijk is daar Hans zijn liefde voor de poezen: helemaal vanuit jullie vakantiehuis in Kroatië naar Delft gebracht. Heerlijk vond Hans het daar. Net als zijn enthousiasme voor jullie jarenlang vakantie vieren in jullie eigen appartement in Turkije. En overal, zowel in Kroatië als in Turkije, bouwden jullie samen heel makkelijk vriendenkringen op met zowel Kroaten, Turken als buitenlanders daar. Een bewonderenswaardige eigenschap.

En Erik brengt al jaren begin van de week rond 17 uur ons tijdschriften koffertje naar jullie. Bij zijn komst staat Hans al te wachten, beneden in de hal of boven bij de lift. Elke week verheugt Erik zich weer op het enthousiasme en de energie, waarmee hij wordt ontvangen. Op de vrolijke gesprekken die ze voeren, de veelheid aan onderwerpen, zoals Indië, het koor en de vakanties. Het favoriete tijdschrift van Hans is de Donald Duck: die legt Erik daarom ook altijd bovenop. Erik zal hem voortaan elke week weer missen! En wij zullen Hans altijd als een onderdeel van ons leven beschouwen.

Loet en Erik Mischgofsky en onze kinderen Iris en Martijn

We kennen elkaar al zeer lang. We zagen elkaar niet vaak maar als dat wel plaats vond, was dat steeds heel intens en als vanouds.
In herinnering de uitgebreide en gezellige etentjes waar Hans vaak verrassende opmerkingen maakten.
Hij was op zijn manier een kleurrijk persoon die eeuwig jeugdig leek.
Dat moet voor jou ook vaak zwaar zijn geweest maar je had jezelf gesterkt daar ook voor te gaan zo lang dat nodig was en kon.
We hebben in Kroatië nog uitgebreid laurierbladen mogen plukken en zijn samen de bergen in gegaan om vanuit een restaurant een prachtig uitzicht te hebben op de omgeving. Bijzonder om daar bij jullie geweest te zijn.
Hij leek begin december nog springlevend bij het afscheid van een ander waren we elkaar zagen en ook zelfs tot het einde toe. Dat is mooi om te horen.
Er komt mogelijk meer rust voor jou maar natuurlijk ook een gemis.
We wensen je in deze nieuwe omstandigheden nog gelukkige, rustige jaren toe.

Chandra en Ad

Lieve Schlotter familie,
Gecondoleerd met het verlies van Hans. Ook wij zullen hem missen.
Hans was altijd bij de familieverjaardagen en genoot hier enorm van. Hij had vaak mooie verhalen en vond het leuk die te vertellen. Hij had in zijn leven al vele avonturen meegemaakt, zo ook op de Kastanjelaan in Hilversum, waar Ivo, Lian en de kinderen wonen.
Uiteraard vertelde hij ook veel over Kroatië en in 2021 zijn we op bezoek geweest bij het huis in Mimice. Het was heel speciaal hier met zijn allen te zijn. Op de boot makreel eten en dan de graat aan de meeuwen geven, genieten van de plaatselijke wijn of eten bij visrestaurant Carevi Dvori, waar deze foto is gemaakt. Mooie herinneringen waar we nog graag aan terugdenken.

Hans en ik leerden elkaar kennen in 1959. Dat is even terug dus.
Wij zaten op de HTS in Amsterdam en werkten samen aan de exacte vakken.
In 1962 besloten wij, samen met anderen, over te stappen naar Delft om
alsnog met de studie bouwkunde aan de slag te gaan. Het werd een belangrijke tijd.

Voor jou was Delft de stad waar je je verdere leven zou blijven. In Delft woonden wij een aantal jaren op een studentenflat aan de Oudraadweg. We kletsten wat af in die tijd en zo raakten wij zeer bevriend.

Ondertussen hadden wij ieder onze belevenissen in Denemarken na een werkkamp in Zweden. Kirsten kwam naar Delft. Zowel Karian als Annemiek werden in de opvolgende jaren geboren. Ik was een half jaar in Kopenhagen en werkte mijn stagetijd bij architectenbureau Arne Jacobson. En ik was bevriend met een vriendin van Kirsten

In 1976 hielp je mij met de verbouwing van ons Monnickendamse huis. Die trap was prachtig!

Gelukkig waren jij en Margreet erbij toen ik in 2019 vierde dat ik 80 werd, De leuke foto die hierbij gaat is op die dag gemaakt.

Niet onvermeld wil ik hier laten hoe ik vier maal heb genoten van jullie huis in Turkije. Heerlijke tijden waren dat! Zeker ook Hans om jou nog beter te leren kennen!

Erik Methorst

Gecondoleerd met het verlies van Hans!

Jullie zijn jaren onze buren geweest op de Verwersdijk.
Maar toen we op zijn vijftigste verjaardag waren toonde hij dat we niet de enige buren moeten zijn geweest, want hij was al vijftig keer verkast.
Daar is nog één keer bij gekomen op de Westvest.

En nu is rust..

Margreet: heel veel sterkte voor jou!

Kees en Arie

06.01.2025
Aan Margreet Schlotter
Lieve Margreet
Van harte gecondoleerd met het overlijden van Hans. Wat een heftig einde van het jaar en welk dof begin van het nieuwe jaar! Je hebt een mooie foto van Hans uitgezocht.
Hans heeft toch de gezegende leeftijd bereikt van 87 jaar, hij behoort daarmee tot de langstlevenden. We hadden altijd een goede, elkaar bewonderende relatie. Ik kende Hans waarschijnlijk van Bouwkunde daar was hij docent. Aan het eind van zijn loopbaan daar, kwam hij bij mij een project doen,
We hebben een jaar of 30 geleden goed samengewerkt toen Octatube een engineering opdracht kreeg voor een winkelgalerie in Jena, Duitsland. Ik weet nog dat Hans alles met zijn potlood tekende, het zal vóór 1995 geweest zijn, want toen kwamen de computer-programmas in zwang en ik weet niet zeker of Hans kon computertekenen. Ik heb het nooit gekund, maar Hans denk ik ook niet.
De dakconstructie is indertijd exact zo gebouwd zoals Hans getekend had, potlood of geen potlood. Je kunt googlen op shopping center Goethe galerie. Hans is er minstens één keer langs geweest met jou, Marleen, en heeft zich toen waarschijnlijk afgevraagd hoe hij zoveel indrukwekkends uit zijn potloodje had kunnen toveren. Het staat daar als teken van de bouwkundig ingenieur Hans Schlotter, en zal er nog vele jaren na hem, na ons blijven staan. We hebben een vak waarvan de producten, de echt gebouwde architectuur, veel langer blijft staan dan dat wij leven. Het is een dankbaar vak, op die manier gedacht. Hans heeft waarschijnlijk veel meer getekend, maar de Goethe galerij in Jena is mijn materiële herinnering aan hem.
Als we elkaar tegenkwamen in de laatste tien jaar in Delft was het altijd weer een hartelijke weerzien, goed voor een kopje koffie of een glaasje wijn. Dat gebeurde meestal in of rondom het Prinsenhof. Met Hans werd die communicatie ietsje moeilijker tijdens de laatste keren, maar op zijn leeftijd en met zijn levenservaring nam niemand hem dat kwalijk. Dus ik heb heel veel goede herinneringen aan Hans. Als wij elkaar weer treffen in de stad, zal die vriendelijkheid met jou niet veranderd zijn.
Met lieve groet, ook namens Mieke,


Mick Eekhout <M.Eekhout@Octatube.nl

Our sincerest condolences for the loss of Hans. We are sure he lived a good life as this is reflected in his wonderful family with whom we have been meeting in recent summers in Mimice. Wishing the family strength in these tough times, but also the time to recall the beautiful memories over the many years.

Sit tibi terra levis

Amr TAHA & Family

Hans,

In 2005 kochten wij een bouwval in het kleine Mimice en dachten dat wij in deze plaats in Kroatië de enige Nederlanders zouden zijn. Tot onze verbazing was dit niet zo en maakten wij kennis met Hans en Margreet die hier al vele jaren kwamen en hier ook een huis gekocht hadden.
Hans en Margreet bleken een heel leuk stel te zijn. Wel wat ouder dan wij maar dit was hun niet aan te zien.
Nu bereikte ons op oudejaarsavond het trieste nieuws dat Hans plotseling in Frankrijk was overleden en dat terwijl ze, een week daarvoor, nog op ons feest waren ter gelegenheid van ons 45 jarige huwelijk waarop Hans de show stal door veelvuldig op de dansvloer te staan.
We hebben Hans leren kennen als een zeer aimabele en mooie man die volgens Trix een kruising was tussen Paul Verhoeven en Robert Redfort.
Wij kunnen gelukkig terugkijken op fijne herinneringen en mooie gesprekken meestal onder het genot van een wijntje.
Maar hoogtepunt was toch wel afgelopen zomer toen Hans en Margreet ons uitnodigde voor een hele mooie boottocht naar de mooie baaien van Brac.
Hans dook nog als een jonge god het water in.
Onvergetelijk was de lunch waar een groep mannen ons verraste door prachtig zang ( klapa) van Kroatische liederen en Hans ook nog even een emotionele liefdesverklaring gaf aan zijn Margreet.
Lieve Hans , bedankt voor de herinneringen. Wij zullen je missen.
Mimice heeft een parel verloren.

Rust zacht.
Trix en Berrie

Hans en Margreet leerden wij kennen toen zij ons huis aan de Westvest kochten. Voordat het zover was, kwam Hans een paar keer maten opnemen. Toen wij hun na de verkoop bezochten in hun grote huis aan de Verwersdijk, begrepen we waarom. Wat een hoop spullen, waaronder de mooie Puch van Hans. Hans trok een goede fles wijn open en het werd een gezellige avond.
Vlak voor onze verhuizing liet Margreet weten dat zij toch onze kastenwand uit de slaapkamer wilden overnemen. Tot onze verrassing had Hans daar een creatieve bestemming voor: een afscheiding creëren in de woonkamer, waardoor hij een eigen werkruimte kreeg..
Na onze verhuizing hebben wij contact gehouden en wij herinneren ons Hans als een hartelijke en onderhoudende man.
Margreet: heel veel sterkte voor jou!

Lieve Margreet en familie.

Hans herinner me als een rustige, aimabele man. Die geïnteresseerd was en kon luisteren. Ik kende hem als de echtgenoot van Margreeth, de nicht van mijn echtgenoot. We hebben elkaar niet vaak ontmoet, maar hij was iemand waar je je meteen thuis bij voelt. En dat is een fijn gevoel voor een fijn persoon.
Veel sterkte en steun voor elkaar, lieve familie bij dit grote en zo onverwachte gemis.

Als ik je heb achtergelaten, daar waar Het Licht je naam verlicht.
Als ik je heb achtergelaten, daar waar de liefde soms nog sterker is dan in het leven zelf.
Als ik je heb achtergelaten, daar waar ik je niet meer zal zien.
Kan ik soms zo eenzaam lopen dwalen, in de hoop dat ik je ergens in terug zal zien

Vele jaren achtereen waren wij, Karin Couvret en Allart Lakke, te gast bij Hans en Margreet in Turkije.
Hun eerste appartement in Kas was smaakvol ingericht en praktisch, maar klein en het oorspronkelijke vissersdorp Kas was nog nauwelijks ontdekt door de toeristenindustrie.
Elk jaar aten we minstens één keer tezamen en het was altijd bijzonder genoeglijk.
Margreet was warm, zorgzaam en zorgvuldig en ik leerde Hans kennen als ondernemend, onrustig en openhartig, hij liet mij zijn jeugdherinneringen zien.
Zijn Indische verleden was continu aanwezig.
Hans had iets kwetsbaars, alsof het jongentje in hem altijd meekeek.
Na enige jaren wilde Hans en Margreet een groter appartement kopen in Kas. Ze vroegen ons, omdat we wel vier weken in Kas logeerden dat jaar, of dat wij enkele bezoeken aan mogelijke opties wilden afleggen.
Uiteindelijk bezochten we een enorm, twee verdiepingen tellend appartement van een hoteleigenaar in Kas.
Mooi uitzicht vanaf de heuvel, brede balkons rondom, alles in luxe marmer afgewerkt en op te delen in twee verhuurbare units. Ideaal.
We waren echt enthousiast en namen fotos die we naar Hans en Margreet opstuurden.
Het appartement werd blind gekocht.
Nog vele jaren hebben wij kunnen genieten van die weelde.
Wij zijn hun zeer dankbaar voor al die mooie herinneringen.
Hans was ons bijzonder dierbaar.

6 januari 2025, Karin Couvret en Allart Lakke.

Lieve Hans, vanaf het moment dat we elkaar zagen, in oktober 2008 in Kas, hadden we een klik. Jij en Margreet verkochten jullie appartement in Kas aan mij en elke keer als we tegelijkertijd in Kas waren, zagen we elkaar. Ik ben zo blij dat jullie ruim een jaar geleden nog hebben kunnen genieten van de laatste keer in jouw geliefde Kas. Ik zal je missen, lieve Hans.

Herinneringen aan Hans:


Als ik aan Hans denk, denk ik aan de Mattheüs Passie van J.S. Bach.
Ik zie dan de emoties die bij Hans boven kwamen bij het zingen van de koralen.
Vooral het openingskoor maakte bij hem de tranen los.
De muziek deed hem denken aan zijn kinderjaren in het Jappenkamp, waar hij graag en veel over vertelde.
Wat een jeugd heeft hij meegemaakt.

De laatste keer dat hij heeft meegedaan, was dus in 2024. Dat konden we toen niet weten, maar het was een bijzonder mooie uitvoering van de M.P. in de Nieuwe Kerk te Delft. Een uitvoering met een groot koor, groot orkest in een prachtige kerk met een enthousiast publiek. Dat was voor ons een hele belevenis. Hij vond zijn plaats naast Mirjam tussen de sopranen helemaal geweldig. Hij heeft ervan genoten.
Mooi was de thuiskomst na dat concert!
De poes was al enige dagen spoorloos verdwenen, maar was door de buurvrouw gevonden en ze had de poes in een kooitje boven bij de lift neergezet.
De blijdschap was bijzonder groot, tranen over zijn wangen.. een mooi en bijzonder moment

Hans had ook een mobiele telefoon. Niet om te bellen of gebeld te worden, maar om fotos mee te maken van van alles en nog wat. Het maakte niet uit wat.
Ik denk dat het voor hem belangrijk was om zijn (recente) herinneringen houvast te geven, want ja, die werden steeds vager.
Ik was hem in de pauze van een repetitie regelmatig kwijt. Dan stond hij vaak wat verderop of in de gang fotos te maken.

Er is van hem een heel mooi interview met prachtige opnames.
Hij vertelt daarin wat hem raakt in de muziek van de M.P.
Trouwens, muziek raakte hem eigenlijk altijd , dan kwam hij tot leven
Hij had een mooie tenorstem en zong moeiteloos met de sopranen mee.

Als ik met Hans door Delft reed op weg naar de repetitie, wees hij trots op de studentenwoningen die hij had ontworpen.
Ook wees hij op de verkeersdrempels, die onder zijn initiatief waren aangelegd.
Hij was de uitvinder ervan.. Mooi toch!

Hans was een mooie, innemende man; muzikaal en met humor.
Ik heb mooie herinneringen aan de momenten waarop we samen de M.P. zongen. Ik weet zeker dat hij ieder jaar weer terugkeert in mijn herinneringen tijdens de Passietijd. Muziek verbindt, altijd en overal.
Hans, rust in vrede.
Ben Beekman (mantelzanger van Hans)

Margreet en familie,

Hans gaf om in herinnering te bewaren.
Veel sterkte met het verlies, Anne

Gecondoleerd met het verlies van Hans!
Wij herinneren ons Hans als een vriendelijk persoon met humor. Wij zullen hem gaan missen als deelnemer van het koor.