Namens onze hele vriendengroep, delen wij hier graag een aantal herinneringen.
Lieve Tho,
Het begon allemaal als 14-jarig mannetje, toen je met Ricky de winkel van Marc binnenliep omdat jij graag een baan wou. Marc had wel vaker jonge gasten in de winkel gehad zoals jij, waarop Marc en Kim in koor zeiden: Kom jij maar terug als je 15 bent! Nou, dat deed ie! Daar stond je, met een brede glimlach, vertellend dat je eindelijk 15 was geworden en wilde werken, en dat gebeurde toen ook.
Al snel ontstond een band tussen jou en Marc. Er vormde een vriendschap waarin jullie aan een half woord al genoeg hadden. Ook buiten werk hadden jullie contact, bijvoorbeeld tijdens het gamen s avonds. Zo leerde je snel meer uit onze groep digitaal kennen.
Marc dacht op een dag Die jongen past er eigenlijk wel goed bij kom maar eens mee om een biertje te doen met de vriendengroep. En zo ontmoette je langzamerhand iedereen.
Jij vond meteen je plek, het had zo moeten zijn. Het gamen werd al snel vaste prik; de gasten zullen het gegrinnik en gelach uit hun koptelefoons missen als je ze weer eens inmaakte. Net als die ontelbare keren dat de deurbel ging, omdat je weer eens trek had in shoarma.
Maartje noemde jou altijd de Benjamin van de groep en haar kleine broertje - wat al snel overgenomen werd door de rest.
Dat je als een klein broertje voor Maartje was, bleek ook wel uit ons speciale codewoord die je kon gebruiken in noodsituaties in welke vorm dan ook, als je s avonds (of s ochtends) weer ergens aan de andere kant van Den Haag opgehaald moest worden na een avondje stappen, en dat deden we dan ook.
Tho was de vriend bij wie iedereens geheimen veilig waren. Maartje gaat de goede gesprekken tijdens de eindeloze potjes Yahtzee missen nadat je voor de 100ste keer je eigen huissleutel was vergeten en deze bij ons kwam ophalen (je zou bijna denken dat die het expres deed).
Ondanks dat jij de jongste was, paste je direct bij onze groep. Je bracht energie voor 10 mee, en dat konden wij als ouwe lullen groep wel gebruiken.
Je was niet alleen aan het werk bij Marc, Kim en Daniel in de zaak. Nee, je kwam ook als COVID nanny aan huis bij Simon en Bri. Man, wat keken ze allemaal tegen je op! En het geduld en souplesse waarmee je met kinderen omging, is van ongekende klasse.
Tijdens de ski-tripjes met een aantal uit de groep heb je die souplesse ook laten zien. Ze hebben het er nog steeds over; hoe ontzettend hard jij naar beneden racete op de zwarte piste, om vervolgens met zon enorme klapper te eindigen. Met een geleende telefoon belde jij je moeder, die zei is het weer zo ver?!, waarna je in de ambulance met Daniel gelukkig weer kon lachen. Wonder boven wonder werd je telefoon onderaan de piste weer teruggevonden. Met Diederik als chauffeur in je Aygo door de bergen touren, ach, jullie maakten er het beste van.
Je was een gulle vriend Tho, eentje die graag zijn kennis deelde over sport en voeding en ons van goede tips voorzag, maar tegelijkertijd was je ook altijd op zoek naar advies; hoe keken wij nou tegen een situatie aan? Wat vonden wij de beste stap? En hoe dan? En als je ons dan om advies vroeg, sloeg je dat niet uit de wind, nee, je dacht er een tijdje over na en koppelde later terug wat je ermee had gedaan en hoe dit had uitgepakt. Om ons te bedanken voor het luisterend oor en de gezelligheid, genoot je ervan om voor ons te koken, en dat deed je dan ook niet zomaar. Een simpele pasta was niet jouw stijl; jij stond dan echt uit te pakken in die keuken. En als jij bij ons kwam eten? Dan moesten we zeker voor 3 man extra koken.
De vele avondjes samen; het geeft ons troost dat jij van elk moment hebt genoten. Soms genoot je zo, dat we je naar huis moesten sturen omdat we nu wel écht naar bed wilden.
Genieten deed je zeker tijdens het festivallen! Jij haalde uit zon dag het meeste van iedereen want ja, daar kwam dat leeftijdsverschil wellicht dan toch om de hoek kijken 😉
Vooraan knallen bij Died, of nog een tandje harder; waar je je ook bevond op zon feest, naar je zin had je het sowieso. Met jouw energie maakte je het feestje ook altijd net even wat leuker! Die gigantische lach op je gezicht, je bass-face en de rest......... besparen we iedereen maar.
Veel van de genoemde momenten zijn gelukkig vastgelegd op film en video. Al dit materiaal hebben we deze week samen teruggekeken. Zo kon er naast het gehuil gelukkig ook nog gelachen worden. Want we weten het wel Thootje, dat is hoe jij graag herinnerd wil worden, lachend en gelukkig. Eén van de meest recente dagen waarop we samen met jou hebben gelachen - en gehuild, was afgelopen augustus. Op het podium bij Died, stond je keihard te genieten. The final notes, a sweet goodbye dit nummer zal voor altijd aan jou verbonden zijn.
De mooie herinneringen zullen we voor altijd met ons meedragen, en jouw kracht, doorzettingsvermogen en levenslust blijven in ons voortleven. We zijn enorm trots op hoe je het allemaal hebt gedaan. Ilona, Ruud en Olaf, jullie mogen ook heel erg trots zijn. Thomas was een fijne jongen, een sfeermaker met veel humor en een karakter van goud. Dat hebben jullie echt goed gedaan.
Lieve Thomas, we gaan je ontzettend missen. Je zit voor altijd in ons hart. We sluiten we af met een gedicht die we tegenkwamen en pijnlijk treffend vonden;
Als ik morgen doodga
dan sterf ik tevreden
veel te jong sowieso
maar in een schitterend heden
ik zal huilen én lachen
natuurlijk wilde ik door
ik had nog zin om te leven
maar de dood was me voor
jank je ogen kapot
laat het dagenlang gaan
en beloof me daarna te vieren
dat ik heb mogen bestaan. "
Daniel & Sophie, Diederik & Willeke, Frank & Emma, Jeroen & Maartje, Marc & Kim, Simon & Brigitte, Toussaint & Robin.
Meer
Toon minder
Klik hier om u aan te melden
English
Norsk
Svenska
Dansk
Cookies
